De mooiste wandelingen langs water

Ga op pad naar het eeuwenoude krekenlandschap van Sint-Laureins. De streek biedt je eindeloze vergezichten en grote waterplassen waar honderden watervogels logeren zoals de rietzanger, de blauwborst en de bruine kiekendief. Vergeet je verrekijker niet mee te nemen!

krekenlandschap

De eindeloze snoer van kreken is een restant van de vele overstromingen die hier vanaf de vroege middeleeuwen lelijk huishielden. Nadat het water zich terugtrok, bleven grote plassen achter. Nergens is de invloed van de zee nog zo tastbaar aanwezig als hier. Steviger dijken maakten een einde aan het natuurgeweld, het Leopoldkanaal voerde vanaf de 19e eeuw het overtollige polderwater af. Voordat je je overgeeft aan het krekenlandschap, steek je dit kanaal over met een voetveer. 

Het veer brengt je naar het uitgestrekte krekengebied waar meer dan 250 kilometer verkeersluwe wandelpaden je naar de Vrouwenshoekkreek brengen of naar het wonderlijk plekje waar de Blokkreek en de Hollandersgatkreek elkaar roeren. Je hoeft er niets van te missen als je de Meetjeslandse Krekenwandelroute volgt.

Vogelkijkhut langs het water

De route leidt je naar de Boerekreek. Met zijn zes kilometer lengte is hij de grootste telg uit de krekenfamilie van Sint-Laureins. Natuurliefhebbers kunnen vanuit de vogelkijkhut de eenden, buizerds en torenvalken beloeren. Een deeltje van de plas is opengesteld voor waterratten: zeilen, windsurfen, peddelsurfen of met de kano varen, het kan allemaal.
 

Het grootste overstromingsgebied van Vlaanderen vind je in Kruibeke. Het Sigmaplan creëert overstromingsgebieden langs de Schelde om zo bewoonde gebieden te vrijwaren van wateroverlast. Gaan de waterstanden omhoog? Dan openen de sluizen hun poorten en stort het water zich in het natuurgebied. Dat gebeurt slechts een paar keer per jaar. Op andere momenten kan je er heerlijk wandelen.

Polders van Kruibeke

Want als het water wegtrekt, opent zich een wereld vol natuurpracht. Zo ver je kunt kijken, zie je slikken en schorren, elzenbroekbossen, duizenden weide- en watervogels. Je krijgt een wandelparadijs waarin je een hele dag kunt verdwalen: de polders zijn liefst 600 hectare groot.

langs de oevers van de machtige Schelde

Om je langs de knapste hoekjes te leiden, volg je de wandelroute die start in Bazel. Van daar steven je recht op de Schelde af, naar het jaagpad langs de waterkering die Kruibeke, Bazel en Rupelmonde moet beschermen tegen de wassende Schelde. Je keert terug langs de Barbierbeek die dwars door de polders stroomt.

Als je nog eens wilt ervaren hoe totale rust voelt, dan moet je gaan wandelen in de Waterhoek, een goed verborgen natuurparel tussen Berlare en Dendermonde. De oase van rust spreidt zich uit over een lengte van 7 kilometer op de linker Scheldeoever. In de open graslanden, doorkliefd met bosjes en ondiepe waterpartijen, ontsnap je urenlang aan de drukte en geniet je van een bijzonder waardevolle biotoop langs het water.

Het Zwin van Berlare

De Scheldebroeken worden ook wel het Zwin van Berlare genoemd. Met zijn zoetwaterschorren langs de Schelde is het natuurgebied zelfs op Europese schaal uniek. Tot in de jaren zeventig van de vorige eeuw had de Schelde hier vrij spel. ’s Winters overspoelde het water de weilanden. De eeuwenlange overstromingen hebben een fraai, open meersenlandschap achtergelaten. Vandaag is een deel van de Scheldebroeken ingekapsled als gecontroleerd overstromingsgebied: het Scheldebroek. De meeste percelen worden door landbouwers als bloemrijke hooilanden beheerd.

Duizenden weidevogels

Vele duizenden weidevogels zoeken hier hun toevlucht, weg van de bewoonde wereld. Een fantastisch schouwspel dat je moét gezien hebben, bijvoorbeeld vanop de Scheldedijk. 

Steek de Schelde over met het veer dat al sinds 1253 in gebruik zou zijn. Deze oversteek was tijdens de middeleeuwen dan ook een cruciale verbindingsweg tussen Gent en Dendermonde. Aan de overkant van het water sta je in Appels, waar de rechttrekking van de Schelde eind 19e eeuw nog een oude, afgesneden Scheldearm heeft achtergelaten.

De Zwalmvallei wordt wel eens Klein Zwitserland genoemd en daar zijn de glooiende heuvels, de malse weiden en schilderachtige decors niet vreemd aan. De Zwalmbeek speelt de eerste viool in deze wandelroute.

Watermolens

Je begint aan de Zwalmmolen, een knap staaltje industrieel erfgoed dat goed verscholen zit in het hartje van de groene Zwalmvallei. Van daar kuier je over een onverhard weggetje langs de Zwalm. Een klein klimmetje later sta je de kerk van Sint-Denijs-Boekel te bewonderen.
De Zwalmbeek ontspringt in het Brakelbos en slingert als een slang tot aan de Schelde. Met haar amper 22 kilometer lengte heeft ze toch flink wat verval, wat de aanwezigheid van de vele watermolens verklaart, zoals de Ter Biestmolen op je route.

Klein Zwitserland

Op het einde van je wandeling kom je voorbij een sluiswachterswoning, omringd door groen en water. De naam 'Klein Zwitserland' heeft deze plek te danken aan de rijke verbeelding van de sluiswachter die er vroeger woonde. Hij was zodanig in zijn sas met dit idyllische plekje, dat hij het ‘Zwitserland in ’t klein’ noemde. Je wandeling eindigt waar hij begon: langs de oevers van de Zwalm.